Derde Ambachtsschool

De Derde Ambachtsschool is een van de twee scholen in het oeuvre van de architect Jan Duiker. Duiker behoort tot één van de belangrijkste architecten van het Nieuwe Bouwen. In deze vooroorlogse stroming werd gebouwd met moderne materialen als glas, beton en staal en stonden lucht, licht en hygiëne centraal. De architect liet zich niet leiden door monumentaliteit maar uitsluitend door functionaliteit. 

 

De Derde Ambachtsschool is bijzonder vanwege het vrijdragende betonskelet, dat een vrije indeling van de lokalen mogelijk maakte. Centraal in het ontwerp is de eis tot overzichtelijkheid en het handhaven van orde. De Derde Ambachtsschool bevat 21 leslokalen voor smeden, instrumentmakers, elektriciens, machinebankwerkers, timmerlieden en schilders. Alle lokalen liggen gericht naar de binnenzijde van het grote terrein. 

 

De vleugel langs de Zwaardstraat bevat aan de straatzijde een donker geschilderd basement met conciërgewoning, materialendepot, ingang, garderobes, rijwielstalling en transformatorhuis. De laag daarboven heeft een centrale hal met grote vlakken van glazen bouwstenen en aan weerszijden de lerarenkamer en de directeurskamer. In het daaraan grenzende hoofdtrappenhuis is de vrijheid van ter plaatse gestort beton volledig benut om te komen tot spannende ruimtevormen. 

 

De school werd in de jaren '90 van sloop gered door de speciaal daartoe opgerichte ‘Stichting behoud Duikers Derde Ambachtsschool', die het gebouw in 1998 geheel liet restaureren en herbestemde tot bedrijfsverzamelgebouw.

Voor meer informatie zie Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 86 (2004), pp. 11-14.