Vml. watertoren

Deze vijftig meter hoge watertoren werd gebouwd ten behoeve van het eerste waterleidingbedrijf van de Krimpenerwaard en was het symbool van technische vooruitgang aan het begin van de nieuwe eeuw. Typerend voor de periode rond 1900 is dat de uiterst utilitaire binnenzijde is verpakt in een monumentale en rijk gedecoreerde buitenarchitectuur in neorenaissancestijl. De watertoren van Schoonhoven behoort daarmee tot de beste voorbeelden van ingenieurskunst uit het begin van de twintigste eeuw. 

De achthoekige toren staat op een kruisvormige onderbouw van twee lagen. Daarin bevond zich op de begane grond de machinekamer met daarboven de machinistenwoning. Deze woning bestond uit vier kamers die gekoppeld waren door een rondlopende ijzeren galerij aan de binnenzijde van de toren. Op die manier was het voor de machinist mogelijk vanuit ieder vertrek van zijn woning de machinerie in de gaten te houden en te bedienen. 

Onder de toren ligt een grote ‘reinwaterkelder', waarin een buffervoorraad aan drinkwater was opgeslagen. De pompen en motoren op de werkvloer dienden om het water omhoog te pompen naar het geklonken ijzeren vat op het hoogste niveau van de toren. De enorme ingesnoerde naaldspits, die vanuit de wijde omgeving het stadsbeeld van Schoonhoven domineert, bevat inwendig een ijzeren koker, die in geval van nood extra druk op het systeem kon genereren.

De watertoren bleef in gebruik tot 1982. Daarna volgde een periode van leegstand en verval waarin de machines en installaties uit het gebouw werden verwijderd. In 1995 volgde een algehele restauratie door de speciaal daartoe opgerichte ‘Stichting Behoud Watertoren Schoonhoven'.

In 2006 heeft de stichting het gebouw overgedragen aan Vereniging Hendrick de Keyser. Bij de restauratie werd de binnenruimte van de toren, met respect voor de bestaande indeling, verdeeld in een drietal ateliers voor zilversmeden.

Vanaf februari 2020 bevindt zich in de toren een uniek Monument en Bed. Voor informatie, foto's en verhuur van dit vakantiehuis gaat u naar onze website Monument en Bed.

Voor meer informatie zie Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 88 (2006), pp. 36-43.