Vml. beurs

Het beursgebouw ligt aan de westzijde van de voormalige Oude Haven, op de kop van een huizenrij die is ingeklemd tussen de havenkade en de achterliggende Beursstraat. In 1881 werd de Beurs door de stad verkocht en in 1886 volgde een verbouwing tot winkel. In 1926 kwam de beurs weer in eigendom van de gemeente die het pand ‘om niet' overdeed aan ‘Hendrick de Keyser' met restauratieverplichting. 

De beurs was in oorsprong een elegant gebouw, opgetrokken in baksteen met banden en hoekblokken van natuursteen. Bepalend was de ruimte op de begane grond die met zuilen en bogen aan drie zijden was geopend naar het beursplein en de haven. Het hoge schilddak met leien wordt bekroond met een sierlijk, zeskantig torentje. Ingrijpend was de verbouwing van 1816 in neoclassicistische stijl waarbij de bogengalerij plaatsmaakte voor een zuilenstelling met recht entablement. 

In de beursruimte, die vooral bestemd was voor de handel in koren, stond oorspronkelijk een lange tafel met banken waarop graanmonsters konden worden uitgestald. Tegen de achterwand was een ondiepe ruimte afgescheiden, waarin de trap naar de bovenzaal was ondergebracht. De bovenzaal was aanvankelijk bedoeld als stadszaal voor vergaderingen en ontvangsten. Inwendig bezit het pand nog grotendeels zijn oude balklagen van moer- en kinderbinten op eenvoudige houten consoles.

Voor meer informatie zie Huizen in Nederland, deel III Zeeland en Zuid-Holland, pp. 237-242.