Italiaanse Zeedijk 106

De Italiaanse Zeedijk werd in 1648 aangelegd over de voormalige houtwallen. Het pand op nummer 106 maakt deel uit van de eerste bebouwing van rond 1650. In 1962 werd het door de gemeente aangekocht en in 1987 overgedragen aan ‘Hendrick de Keyser'. 

Het exterieur van het pand heeft als bekroning een afgeknotte trapgevel uit het midden van de 17de eeuw. De onderpui is rond 1900 gewijzigd en voorzien van een pleisterlaag. De indeling van de verdieping is oorspronkelijk met hijsluik en een strokendeurtje dat geflankeerd wordt door kruiskozijnen en luiken.

De begane grond van het huis is bijna net zo breed als hoog (5,5 meter breed en bijna 5 meter hoog). De hoogte werd bepaald door een bouwvoorschrift van het stadsbestuur bij uitgifte van de erven, waarbij werd gesteld dat de bouwmuren een minimale hoogte moesten hebben van 22 voet (1 voet = 0,3 meter) onder de muurplaat. Deze hoogtebepaling was een welstandseis om de buurt een stedelijk karakter te verlenen en werd in dezelfde periode ook in Haarlem en Alkmaar uitgevaardigd.

Door deze buitengewone hoogte ontstond er de mogelijkheid een opkamer aan te brengen boven de binnenhaard en een zijkamer met hangkamer in het voorhuis. De opkamer is nog intact en bevindt zich boven de verdiept gelegde achterkamer. De opkamer was een woon- en slaapvertrek waarvan de twee bedsteden tegenover de stookplaats nog de stille getuigen zijn. Het is bereikbaar via de getorste spiltrap in het voorhuis die tevens de verdieping ontsluit.

Voor meer informatie zie Huizen in Nederland, deel I Friesland en Noord-Holland, pp. 272-273 en Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 99 (2017), pp. 26-27.