Icon search Icon Facebook Icon Instagram Icon Twitter Icon Play ANBI icon-checkbox Vriendenloterij Bijzondere-locaties Bijzondere-locaties Monument-en-Bed Monument-en-Bed Museumhuizen icon-huren-nav Museumhuizen Hendrickdekeyser Hendrickdekeyser icon-maps icon-left icon-right icon-close icon-phone-call icon-email icon-kamers icon-lijst icon-perceeloppervlak icon-plattegrond icon-woonoppervlak icon-checkmark icon-buitenruimte icon-cart icon-remove icon-quote icon-calendar icon-guests
Exterieur Huis Unger in Bussum
Bussum, Huis Unger (foto Zien24)

Huis Unger

Parklaan 29, 1405 GN Bussum

Bekijk op kaart
Jaar van verwerving
2017
Bouwjaar
1901

Het postmoderne Huis Unger in Bussum heeft een lange artistieke voorgeschiedenis. In 1901 liet de Friese schilder Thomas Cool (1851-1904) op de hoek van de Boslaan en Parklaan  een villa bouwen met een groot vrijstaand atelier naar plannen van de architect C.J. Kruisweg (1868-1952). 
Na de plotselinge dood van Cool waren huis en atelier in bezit van respectievelijk de families Langemeijer (zij verhuurden het atelier aan de Bussumse schilder Arnold Pijpers (1900-1951) en Wolfenbuttel. Hermanus Josephus Maria Wolfenbuttel liet in 1981 het perceel splitsen en verkocht het atelier aan Gerard (1942-2018) en Marjan Unger (1946-2018), respectievelijk grafisch ontwerper en kunsthistorica.

Het atelier lieten zij verbouwen tot hun eigen woonhuis naar plannen van architect Mart van Schijndel (1943-1999). De jong overleden Van Schijndel was één van de belangrijkste voortrekkers van het postmodernisme in Nederland.

Van Schijndel liet zich inspireren door de beroemde 16de-eeuwse architect Andrea Palladio. De golvende ingangswand van glasbouwstenen werd vormgegeven naar de kuit van de opdrachtgeefster. Het interieur van het huis kenmerkt zich door opvallend kleurgebruik. 

De postmodernistische vormgeving maakt het tot een bijzonder voorbeeld van deze architectuur die zeldzaam is in Nederland. 'Huis Unger' werd in 2017 door het echtpaar Unger geschonken aan de Vereniging en is nu het op één-na-jongste pand in de collectie.

Bij een verbouwing in 2000 waren enkele karakteristieke postmodernistische elementen verdwenen, zo werd een blauwe linoleumvloer bedekt met grijs tapijt, de binnendeuren witgeschilderd en de oorspronkelijke kleurstelling op wanden aangepast. In 2020 is het huis grotendeels teruggebracht in de oorspronkelijke toestand en werden de wijzigingen uit 2000 teruggedraaid, waardoor het ontwerp zijn oorspronkelijke karakter heeft teruggekregen. Enkele vernuftige ontwerpdetails werden daarbij herontdekt en teruggebracht, zoals het patroon van de traptreden, dat zich voor een extra trede doorzette op de linoleumvloer.

Voor meer informatie zie Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 99 (2017), pp. 9-11.