Erasmuslaan 9

Erasmuslaan 5-11 neemt een cruciale plaats in binnen het oeuvre van Rietveld omdat hij hiermee een antwoord trachtte te vinden op de vraag hoe de principes van het Moderne Wonen, kort samengevat als ‘licht, lucht en ruimte', voor de volkswoningbouw toegepast zouden kunnen worden. Door de toepassing van een staalskelet viel de prijs echter veel hoger uit dan een gemiddeld rijtjeshuis. Na de oplevering werd Erasmuslaan 9, ter promotie, ingericht als modelwoning. Deze situatie is gereconstrueerd met meubels uit de collectie van het Centraal Museum. 

Het huis is gebouwd als een tussenwoning en bestaat uit drie bouwlagen onder een plat dak. De gevel is gepleisterd en voorzien van horizontale, stalen vensterpuien. De bovenste etage wijkt, zowel aan de voor- als achterzijde terug, zodat als het ware een dakpaviljoen overblijft met een galerij aan beide zijden. Het accent op de bovenetage wordt bovendien versterkt doordat de galerij aan de voorzijde oversteekt. De sterk horizontale opbouw met dakterrassen refereert aan het beeld van een oceaanstomer, waar de hutten uitkomen op loopdekken met een ijzeren reling.

Op de begane grond is achter de voorgevel een hoek afgescheiden waarin hal, trappenhuis, wc en keuken zijn ondergebracht. De rest is opgevat als één grote leefruimte die, door vouwwanden op rails, in een aparte zit-, eet- en werkhoek is te splitsen. Bij de restauratie zijn de oorspronkelijke pasteltinten van de wanden teruggebracht.

Voor meer informatie zie Huizen in Nederland, deel IV Utrecht, Noord-Brabant en de oostelijke provincies, pp. 438-442. Zie ook Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 81 (1999), pp. 12-15.