Zeedijk 1

Het huis ligt aan het begin van de Zeedijk, in een deel van de stad dat in de middeleeuwen buiten de Olofspoort lag op een ver in het IJ stekende landtong. In de 16de eeuw waren daar de houtwallen en in de 17de eeuw de teertuinen. Nadat in 1664 de teerkokerijen vanwege brandgevaar naar het Bickerseiland waren overgebracht, werd het gebied verder volgebouwd. 

Zeedijk 1 heette van het begin af aan 'het Aapje' maar was zeker geen schipperslogement. In het midden van de 16de eeuw was het pand het woonhuis van Jan Claesz 'int Aepgen'. In de 18de eeuw bevatte het pand een papierwinkel. In de 19de eeuw, toen de huidige winkelpui werd aangebracht, was in het huis een kruidenierswinkel ondergebracht. Pas na de restauratie van 1987 kreeg de begane grond een horecabestemming. De bovengelegen verdiepingen worden gebruikt door het aangrenzende hotel. 

Dit ondiepe dwarshuis, met een vrijwel vierkante plattegrond, dateert uit de overgangsperiode van houtbouw naar steenbouw. Vanwege het gevaar voor stadsbranden was echte houtbouw in het midden van de 16de eeuw al verboden. Het maken van houten gevels werd vanwege de vele voordelen nog oogluikend toegestaan. Een houten gevel was niet goedkoper dan een gemetselde gevel, maar maakte het mogelijk grote ramen te plaatsen. Tevens werd het huis door de grote overstekken per verdieping steeds een stukje groter. 

Het oude houtskelet met muurstijlen, korbelen en sleutelstukken is alleen bewaard op de eerste en tweede verdieping. Op de begane grond, waar zich het café bevindt, is alleen de oude balklaag bewaard gebleven.

Voor meer informatie zie Huizen in Nederland, deel II Amsterdam, pp. 160-164.